Mateusz Matysiak
Smukła i delikatna. Najmniejsza z rybitw. Z charakterystycznym jaskółczym ogonem i jakby nieproporcjonalnie dużą głową.
Jak większość rybitw, całymi godzinami, a nawet dniami unosi się w powietrzu. Lekko, zwiewnie i bez wysiłku. Niczym pierzasta primabalerina. (I tu przydaje się ów jaskółczy ogon.) Mimo że takie małe, Rybitwy na zimę wyprawiają się aż na południowe krańce Afryki, Indii czy Australii. Gdy poszukują jedzenia, zawisają nad powierzchnią wody trzepocząc skrzydłami, po czym pikują i nurkują w pogoni za swoją zdobyczą. Chociaż o rybitwach mówi się ptaki wodne, nie potrafią one pływać i nigdy nie siadają na wodzie.
W czasie wiosennych zalotów samczyki przynoszą swoim partnerkom podarki w postaci małych rybek. Najwyraźniej przez żołądek do serca dziewczyny. I chyba nie tylko o serce tutaj chodzi... W każdym razie taka przekąska często okazuje się tylko elementem gry wstępnej, po której szybko dochodzi do zbliżenia. To taki odpowiednik naszej romantycznej kolacji przy świecach. Tyle, że dużo tutaj okrzyków, machania skrzydłami i wreszcie otrzepywania się… Ptaki!
U wielu gatunków samce dokarmiają swoje partnerki. W ten sposób wymagające samiczki mogą liczyć na ekstra porcję darmowych kalorii w czasie, gdy same inwestują w przyszłe pokolenie. Przy okazji testują materiał na ojca. Wiedzą, że jeśli partner potrafi zadbać o nią, to zadba też o dzieci. W przypadku Rybitw Białoczelnych być może ważniejszy jest sam rytuał - jak to u ptaków. W końcu samiczka mogła mieć wiele lat na to, aby poznać swojego partnera i wie na ile może na niego liczyć. Ptaki te łączą się w pary na całe życie – a dożywają nawet 20 lat. Po sezonie lęgowym każde z nich może polecieć w swoją stronę, ale następnej wiosny znowu się spotkają. Jeśli szczęśliwie przeżyją zimę.
Rybitwa Białoczelna lęgnie się w małych koloniach. Chętnie osiedla się w sąsiedztwie większych ptaków, które zapewniają filigranowym Rybitwom dodatkową ochronę. Lęgowiska to najczęściej piaszczyste wysypy i ławice w nurtach lub rozlewiskach większych rzek, nadmorskie plaże i laguny. Dołek lub zagłębienie w piasku będzie idealnym miejscem do złożenia jaj. Najlepiej jeśli ktoś zrobi ten dołek za Rybitwę - np. Łoś spacerujący po łasze. Gorzej, gdy Łoś czy chociażby ludzie z psami wybiorą się na łachę w czasie sezonu lęgowego. Jeszcze gorzej jeśli ci ostatni przeprawili się tam kładami...
Rybitwa Białoczelna mogła być kiedyś najliczniejszą z europejskich rybitw. Dzisiaj całą jej światową populację ocenia się na 190-410 tysięcy ptaków. Polska jest domem dla około 900 par. Regulacje rzek, a co za tym idzie utrata siedlisk, penetracja lęgowisk, presja drapieżników – w tym spustoszenia, jakie czyni Norka Amerykańska - nie dają wielu szans Rybitwom. Ani ich sąsiadom.